Σαν σήμερα, στις 8 Σεπτεμβρίου του 2000, έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Ραφαηλίδης.
Δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου, υπήρξε φωτεινό μυαλό, ιδεολόγος της αριστεράς, ενώ ήταν προικισμένος με μια σπουδαία πένα.

Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του τo Τvxs.gr δημοσιεύει ένα άρθρο του Βασίλη Ραφαηλίδη για τον φασισμό:

Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε το Μεταξά. Όπως και οι Ιταλοί που αγάπησαν το Μουσολίνι, όπως και ο Γερμανοί που αγάπησαν το Χίτλερ, όπως και οι Ισπανοί που αγάπησαν το Φράνκο. Ο φασισμός είναι λαϊκισμός- και κάθε λαϊκισμός είναι φασισμός κατά βάσιν και κατ' ουσίαν.

Ο φασισμός δεν αγαπά το μεγάλο κεφάλαιο (εκτός από το πάρα πολύ μεγάλο που τον γεννάει) και λατρεύει το μικρομεσαίο. Ο φασισμός είναι κοινωνικό καθεστώς σπέσιαλ για μικροαστούς. Όχι για αστούς, ούτε για προλετάριους. Οι αστοί και οι προλετάριοι βρέθηκαν αντίπαλοί του εξ αρχής. Και δεδομένου ότι στη λεγόμενη αστική κοινωνία δεν κυριαρχούν οι αστοί αλλά οι μικροαστοί, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς την απήχηση που είχαν στο λαό τα φασιστικά καθεστώτα.

Άλλωστε, οι στολές, οι παρελάσεις, οι λαμπαδηδρομίες, τα κολοσσιαία θεάματα αρένας, τα συνθήματα, το προγονικό μεγαλείο απ' το οποίο ο χάλιας μικροαστός αντλεί δύναμη για να υποφέρει την ασημαντότητά του, όλα αυτά τα εκμεταλλεύτηκαν τέλεια όλοι οι φασίστες δικτάτορες. Και τα πλήθη ουρλιάζουν "ζήτω! Είσαι ο μπαμπάς μας"! Ο χάλιας μικροαστός πάντα έχει ανάγκη από έναν σούπερ πατέρα του έθνους, που να τον προστατεύει απ' τους παμφάγους καπιταλιστές, αλλά και από τους κομμουνιστές που απειλούν το όνειρό του για ένα πέρασμα στην "ανώτερη τάξη".

Κάθε μικροαστός ονειρεύεται τον αστό που ζεσταίνει μέσα του, που τον μεγαλώνει στο θερμοκήπιο της μεγάλης ελπίδας για ένα πέρασμα στην "ανώτερη τάξη". Κάθε ψιλικατζής ονειρεύεται ένα σούπερ μάρκετ. Και επειδή το όνειρο για μερικούς πραγματοποιείται, όλοι οι χάχες πιστεύουν πως θα βγει αληθινό και γι αυτούς. Δεν έχει σημασία που οι περισσότεροι πεθαίνουν φτωχοί. Σημασία έχει που ο καπιταλισμός τους επιτρέπει να ονειρεύονται το δικό τους πλούτο. Και ο φασισμός, που είναι η ακραία μορφή καπιταλισμού, είναι μια εγγύηση για τη διατήρηση του ονείρου για ένα πέρασμα στην "ανώτερη τάξη".

Το Φολκσβάγκεν ( το Λαϊκό Όχημα) είναι δημιούργημα του Χίτλερ. Αλλά υπάρχει ακόμα. Και ο αγκυλωτός σταυρός (η σβάστικα), αυτό το εκπληχτικής ψυχολογικής αποτελεσματικότητας λαϊκό σύμβολο, που δίνει φτερά στο σταυρό και τον κάνει να γυρίζει και να αλέθει, θα δώσει και στο χριστιανισμό τη δυναμική που του λείπει. Τώρα πια δεν είναι αμαρτία να σκοτώνει ο καλός χριστιανός. Και ο Μεταξάς, όπως και ο Μουσολίνι άλλωστε, ξέρουν καλά τι κάνουν όταν υιοθετούν σα σύμβολο το διπλό πέλεκυ. Που κόβει κεφάλια και από τα δεξιά και από τ' αριστερά.

Κάτω απ' αυτές τις ιδιάζουσες στο φασισμό συνθήκες ψυχολογίας της μάζας, και με το πρόσθετο πραγματικό κίνητρο της απειλής της περιουσίας απ' τον καταχτητή που, βέβαια, δεν καταχτά μια χώρα για να κάνει περίπατο υπό το σεληνόφως στις ακρογιαλιές αλλά για να επωφεληθεί υλικά, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι Έλληνες έτρεξαν με τέτοια προθυμία στο μέτωπο και πολέμησαν τόσο καλά τους Ιταλούς.

Όχι όμως και τους Γερμανούς. Που είχαν ισχυρότερα σύμβολα, ισχυρότερα κίνητρα και κυρίως ισχυρότερη μικροαστική τάξη απ' αυτή των μεσογειακών λαών. Που ακόμα και τον πόλεμο τον αντιλαμβάνονται σαν λαϊκή γιορτή ."

Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη, Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου.

(Κεφάλαιο 15. Ο ελληνοϊταλικός Πόλεμος (της Αλβανίας) σελ. 153-154)

Πηγή Tvxs - Επιμέλεια: Κρυσταλία Πατούλη

Περικλής Κοροβέσης

Να αρχίσουμε με ένα συνηθισμένο φιλοσοφικό ερώτημα: Είμαστε αυτό που θα θέλαμε να είμαστε ή έχουμε έναν εαυτό ξένο από αυτό που είμαστε; Ο Αντρέ Γκορζ, ο μεγάλος Γάλλος φιλόσοφος έχει ασχοληθεί διεξοδικά με αυτό το θέμα. Ο κάθε άνθρωπος που γεννιέται είναι μοναδικός και οι δυνατότητες που μπορεί να αναπτύξει είναι άπειρες.

Είτε προς το καλό είτε προς το κακό. Και εδώ καθοριστικό ρόλο παίζει το περιβάλλον και ο κοινωνικός του χώρος και όχι η κληρονομικότητα. Και η κληρονομικότητα παίζει κάποιο ρόλο, αλλά δεν είναι μοίρα. Ενας Χίτλερ δεν θα μπορούσε να ήταν τίποτα άλλο παρά προϊόν του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αν είχε γεννηθεί σε κάποια άγρια φυλή του Αμαζονίου, το πολύ πολύ να ήταν ένας πολέμαρχος να υπερασπιζόταν τη φυλή του (όχι ως ανώτερη, αυτή η έννοια δεν υπάρχει παρά μόνο στη λευκή Δύση) σε έναν αγώνα επιβίωσης. Και η ίδια φυλή βέβαια δεν θα μπορούσε να βγάλει έναν Αϊνστάιν. Μπορεί κάποιον σοφό σαμάνο ή κάτι αντίστοιχο που να είχε συσσωρεύσει τη σοφία της παράδοσης.

Ο,τι έκανε ο Χίτλερ, είχε ξαναγίνει. Απλώς μεγάλωσε την κλίμακα. Να αρχίσουμε από τους Εβραίους. Οταν επικράτησε ο μονοθεϊσμός του χριστιανισμού, αντίπαλος πια δεν ήταν ο πολυθεϊσμός, αλλά ο μονοθεϊσμός των Εβραίων που ήταν μια ιδιαίτερα επιθετική θρησκεία. Είχε επεκταθεί προς όλο τον τότε γνωστό κόσμο (Εγγύς Ανατολή, Αφρική, Ευρώπη, Ρωσία). Τα πογκρόμ που έχουν γίνει στις χριστιανικές χώρες είναι αμέτρητα με πολλές χιλιάδες θύματα. Και μια εποχή είχε απαγορευτεί στους χριστιανούς να συναναστρέφονται τους συμπολίτες τους που είχαν την ιουδαϊκή θρησκεία.

Η ανωτερότητα της Αρίας φυλής ήταν η θεωρία των αποικιοκρατικών ευρωπαϊκών δυνάμεων, που είχαν θεσμοθετήσει πως η λευκή φυλή ήταν ανώτερη από τους έγχρωμους λαούς τους οποίους είχαν κατακτήσει. Τις γενοκτονίες και στις εθνοκαθάρσεις που σχεδίαζε ο Χίτλερ, τις έχει μελετήσει από τις ήδη υπαρκτές των Αγγλων και των Γάλλων. Και υπολόγιζε πως αυτές θα ξεχαστούν, όπως έγινε με τους Αρμένιους. Και ήταν θαυμαστής του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού στην Ινδία, που με ελάχιστες δυνάμεις διοικούσαν μια χώρα πολλών εκατομμυρίων κατοίκων.

Ο Αϊνστάιν, αν δεν είχε μελετήσει όλη τη γνωστή Φυσική και δεν είχε βρει τα αναπάντητα ερωτήματα (και σε αυτά προσπάθησε να απαντήσει), δεν θα γινόταν ιδιοφυΐα. Η σκέψη της ανθρωπότητας προχωράει πάντα με την ανατροπή της προηγούμενης βεβαιότητας που διεκδικεί το σωστό και το σίγουρο. Στις θρησκείες αυτό γίνεται με τις διάφορες ερμηνείες του θεόπνευστου λόγου. Οταν ξεφύγουν από την επίσημη ερμηνεία, τότε δημιουργούνται σχίσματα, αιρέσεις ή ακόμα άλλες θρησκείες. (Οπως οι τρεις επικρατούσες μονοθεϊστικές που αναφέρονται στον ίδιο Θεό.)

Τι γίνεται όμως με μας τους κοινούς θνητούς και κατά πόσο ορίζουμε τη μοίρα μας; Αυτό που παίζει καθοριστικό ρόλο στα πρώτα βήματα της ζωής του ανθρώπου είναι η αγάπη. Είναι μια αθάνατη τροφή που μπορεί να τον συντηρήσει εφ’ όρου ζωής. Δεν είναι ούτε οι καλές ή κακές συνθήκες, πλούτος ή φτώχεια, που καθορίζουν το παιδί. Αρκεί μόνο να είναι το παιδί προϊόν αγάπης. Και στην περίοδο της συμβίωσης των πρώτων χρόνων να δεχτεί όλη τη στοργή και φροντίδα που χρειάζεται. Αν του λείψουν αυτά, τότε κουβαλά ένα τραύμα αθεράπευτο για μια ολόκληρη ζωή, χωρίς να το ξέρει, παρ’ όλο που τον καθορίζει. Αλλά τα πιο πολλά παιδιά που γεννιούνται είναι προϊόν τύχης ή και συχνά ανεπιθύμητα. (Για αυτό η έκτρωση είναι μια πράξη ανθρωπισμού.)

Και από την κούνια τους διαμορφώνονται να γίνουν αυτό που πρέπει και όχι να αναπτύξουν αυτό που είναι. Ενα παιδί που ήδη από τα παιδικά του χρόνια δείχνει πως είναι ομοφυλόφιλο, κατά κανόνα μεγαλώνει στην ατμόσφαιρα που δημιουργείται από το περιβάλλον, το οποίο είναι αρνητικό. Και αυτό δημιουργεί ενοχές στο παιδί, χωρίς να έχει κάνει κάτι. Απλά νιώθει τη διαφορετικότητα σαν παράπτωμα. Το ίδιο ισχύει για όλα τα παιδιά που διαφέρουν και που πρέπει η οικογένεια να τα «στρώσει» για να ταιριάξουν στην κοινωνία.

Μετά έρχεται το σχολείο που προσπαθεί να καλλιεργεί την ομοιομορφία, την προσαρμογή στις καθιερωμένες αξίες, στον ανταγωνισμό μέσω της αριστείας, με αντικειμενικό σκοπό την καριέρα και το χρήμα. Αδιάφορο αν αυτό έχει σκοτώσει το είναι του παιδιού και μπαίνει στη ζωή με μια μάσκα που είναι της κοινωνίας, αλλά όχι η δικιά του.

Με αποτέλεσμα την κοινωνία-πρόβατα που περιμένουν τον ποιμένα τους. Και αυτόν τον βρίσκουν σε ένα δόγμα θρησκευτικό ή πολιτικό, που δικαιώνει την ψεύτικη προσωπικότητά τους και τους δίνει οντότητα. Και παύουν να ακούν, και αρχίζουν να διδάσκουν και να νουθετούν. Οχι να συνεννοούνται. Και όταν η κοινωνία χάνει τον ιστό της και οι εν δυνάμει πολίτες γίνονται μεμονωμένα ανταγωνιστικά άτομα, τότε το πολίτευμα που τους εκφράζει είναι μια ιεραρχική τυραννία.

Από αυτόν τον κανόνα λίγοι ξεφεύγουν και ζουν τη ζωή τους όπως τη θέλουν. Αλλά για όλους αυτούς ισχύει το ίδιο πράγμα. Εχουν βρει τον εαυτό τους, σέβονται τη ζωή τους και τη ζωή των άλλων και απολαμβάνουν τη χαρά του να ζεις. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχει να κάνει στη ζωή του ένας άνθρωπος. Ο στερημένος άνθρωπος, που στηρίζεται στις βεβαιότητές του, αναζητεί τη σωτηρία του στη μιζέρια, γιατί του είναι οικεία. Το άγνωστο τον τρομάζει και ας είναι ελευθερία.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.


πηγή Έντυπη Έκδοση ΕΦ.ΣΥΝ.

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου ξεκινάμε με την εκπομπή ΠΕΣ ΤΑ ΟΛΑ και την Άννα Ματθαίου " Τ όνειρο ενός γελοίου" με τον Δημήτρη Βερύκιο στο στούντιο της ΕΡΤ Open* να μας αποκαλύπτει το μυστικό του 6ου χρόνου επιτυχίας της παράστασης!

Διαδικτυακή συλλογή υπογραφών για τη διάσωση των αρχαίων στον σταθμό Βενιζέλου στην Θεσσαλονίκη πραγματοποιείται μέσω της πλατφόρμας avaaz.

Παράλληλα, η νεοσύστατη «Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» σε επιστολή προς τον πρωθυπουργό με αφορμή την επίσκεψή του στην πόλη για την 84η ΔΕΘ, που κοινοποιείται προς την υπουργό Πολιτισμού, τον υπουργό Μεταφορών και βουλευτές Θεσσαλονίκης, η σημειώνει τα εξής:

«Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ

Σας απευθύνουμε αυτή την επιστολή ως εκπρόσωποι μιας νεοσύστατης Κίνησης: «Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», που στόχο έχει την προστασία των αρχαιοτήτων της οδού Εγνατίας, που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές του έργου του Μετρό στον σταθμό Βενιζέλου και τη διαφύλαξη, ως μοναδικής επίσημης, ψηφισμένης και θεσμοθετημένης λύσης, της λύσης της κατά χώραν διατήρησης των ευρημάτων.

Το τελευταίο δίμηνο έχουν πληθύνει τα δημοσιεύματα, οι πληροφορίες και οι τοποθετήσεις κυβερνητικών και τοπικών αξιωματούχων που επαναφέρουν το παλαιότερο σχέδιο της απόσπασης των ευρημάτων, ως πιθανή νέα λύση για την ολοκλήρωση του σταθμού.

Θεωρώντας κάθε τέτοια συζήτηση ως επιζήμια για την πόλη και γνωρίζοντας ότι τα περισσότερα από τα επιχειρήματα ή τα στοιχεία που παρουσιάζονται δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα και την πορεία των έργων μέχρι σήμερα, (που άλλωστε και η ίδια η κατασκευάστρια εταιρεία μέχρι προ ολίγων μηνών ισχυριζόταν ότι βαίνουν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα αποπεράτωσης), σας καλούμε να ενημερωθείτε επαρκώς από τους καθ’ ύλην αρμόδιους παράγοντες της πόλης, καθώς και τις αρχαιολογικές υπηρεσίες και να εξετάσετε σοβαρά το ενδεχόμενο που θα έχει για το μέλλον της πόλης κάθε άλλη επιλογή, πλην της επιλογής που έχει προκρίνει και χρηματοδοτήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι αυτή που εφαρμόζεται σήμερα δυνάμει της Υπουργικής Απόφασης ΥΠΟΠΑΙΘ/ΓΔΑΠΚ/ΔΙΠΚΑ/ΤΣΠΑΕ/41484/ 24488/1402/162/10.2.2017 Υ.Α. (ΑΔΑ: 7ΝΦ14653Π4-Ζ91).

Πιστεύοντας ότι το μέλλον μιας πόλης και η τύχη της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός λαού δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενο συμφερόντων και μικροπολιτικής, σας καλούμε να μην γίνετε εσείς εκείνος ο Πρωθυπουργός που θα διακινδυνεύσει να μείνει στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που οδήγησε μια πόλη σε νέες περιπέτειες και τα πολύτιμα μνημειακά σύνολα του ένδοξου παρελθόντος της σε ακροβασίες με αβέβαιη κατάληξη.

Η χρονοκαθυστέρηση, οι οικονομικές απώλειες και οι ανεπανόρθωτες βλάβες του μνημειακού συνόλου στη λύση της απόσπασης και επανατοποθέτησης (από την οποία το έργο έχει απομακρυνθεί ύστερα από μία επίπονη κοινωνική, σε πανελλήνιο και όχι μόνον επίπεδο, διοικητική και καθόλα νόμιμη διαδικασία) στερεί το μοναδικό παγκόσμια πολιτιστικό κεφάλαιο της πόλης της Θεσσαλονίκης από την αυθεντικότητά του, κοστίζει πανάκριβα, −οφείλουμε να έχουμε εκ προοιμίου την επίγνωση ότι ζητείται να διαλυθεί, μετακινηθεί και να ανακατασκευαστεί ένα ολόκληρο τοπίο− και φυσικά τοποθετεί την πόλη σε νέες περιπέτειες.

Θα μείνουμε όλοι μαζί ενωμένοι για να υπερασπισθούμε τη μοναδικότητα της Θεσσαλονίκης με όποιον τρόπο έχουμε και μπορούμε μέσα από τη διεπιστημονική μας σύνθεση και θα ζητήσουμε από τους συμπατριώτες μας να μη χρεωθούν τη ντροπή μιας κοστοβόρας και πειραματικής λύσης σε βάρος της αυθεντικότητας.

Σας ευχαριστούμε για την προσοχή και είμαστε στη διάθεση σας για αναλυτική ενημέρωση γύρω από το ζήτημα.

Η προσωρινή διαχειριστική επιτροπή

Γιάννης Μπουτάρης, τ. Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Πρόεδρος του Μουσείου Ολοκαυτώματος

Δέσποινα Μακροπούλου, αρχαιολόγος, τ. διευθύντρια Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης

Μελίνα Παϊσίδου, αρχαιολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΑΠΘ

Πέτρος Μακρίδης, αρχιτέκτων μηχανικός

Βασίλης Κονιόρδος, αρχιτέκτων μηχανικός

Φωκίων Δεληγιάννης, νομικός

Νίκος Παπαμίχος, πολεοδόμος-χωροτάκτης

Ελένη Χοντολίδου, φιλόλογος-παιδαγωγός, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΑΠΘ»

Η υπουργός Εργασίας και Συντάξεων Άμπερ Ραντ υπέβαλε αργά το βράδυ του Σαββάτου την παραίτησή της, κατηγορώντας τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον ότι διέπραξε μια «επίθεση στην αξιοπρέπεια και στην δημοκρατία» εκδιώχνοντας τους «αντάρτες» Συντηρητικούς βουλευτές. 

Την περασμένη εβδομάδα, το Συντηρητικό κόμμα εκδίωξε 21 βουλευτές -μεταξύ αυτών ήταν ο εγγονός του Ουίνστον Τσόρτσιλ και δύο πρώην υπουργοί Οικονομικών- επειδή αψήφησαν την κομματική πειθαρχία και ψήφισαν υπέρ ενός νομοσχεδίου που αποτρέπει την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείο από την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς συμφωνία.

«Παραιτήθηκα από τον υπουργικό θώκο...», είπε η Ραντ με ανάρτησή της στο twitter, τονίζοντας ότι θα παραμείνει πλέον μια ανεξάρτηση βουλευτής. «Δεν μπορώ να παραμείνω άπραγη, καθώς καλοί, πιστοί, μετριοπαθείς Συντηρητικοί εκδιώκονται. Μίλησα στον πρωθυπουργό και του εξήγησα», πρόσθεσε.

Η Ραντ, που είχε διατελέσει στο παρελθόν και υπουργός Εσωτερικών, χαρακτήρισε την εκδίωξη των 21 βουλευτών μια «επίθεση στην αξιοπρέπεια και στην δημοκρατία». 

Στην επιστολή παραίτησής της προς τον Τζόνσον, η τέως υπουργός, η οποία είχε στηρίξει και ψηφίσει στο δημοψήφισμα του 2016 την παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ, ανέφερε: «Έγινα μέλος της κυβέρνησής σας με καλή πίστη. Αποδεχόμενη ότι ένα Brexit χωρίς συμφωνία έπρεπε να βρίσκεται στο τραπέζι, επειδή ήταν το μέσο με το οποίο θα είχαμε την καλύτερη ευκαιρία να πετύχουμε μια νέα συμφωνία αποχώρησης στις 31 Οκτωβρίου».

«Ωστόσο, δεν πιστεύω πλέον ότι η αποχώρηση με συμφωνία είναι ο κύριος στόχος της κυβέρνησης», πρόσθεσε.   

Η παραίτηση της Ραντ αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα για τον Βρετανό πρωθυπουργό έπειτα από την ανακοίνωση την Πέμπτη του μικρότερου αδελφού του Τζο Τζόνσον ότι εγκαταλείπει την θέση του υφυπουργού Έρευνας και Καινοτομίας και τη βουλευτική του έδρα διαφωνώντας με τους χειρισμούς του πρωθυπουργού.

Παρά τις απανωτές του ήττες την περασμένη εβδομάδα στην Βουλή των Κοινοτήτων, με την απώλεια της δεδηλωμένης, την ψήφιση του νομοσχεδίου για την αποτροπή του no-deal Brexit, την άρνηση της Βουλής στο αίτημά του για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, ο Μπόρις Τζόνσον, με το Brexit να παραμένει στον «αέρα», θα επιχειρήσει ξανά την Δευτέρα να ζητήσει από το Κοινοβούλιο την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. 

Πέπλο ανησυχίας σκεπάζει τις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τον 5ο σε δύο εβδομάδες νεκρό καπνιστή ηλεκτρονικού τσιγάρου.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι, παρά τους εξονυχιστικούς ελέγχους, δεν έχει βρεθεί μέχρι τώρα κάτι που να συνδέει τους θανάτους αυτούς.

Πηγή ΕΡΤ

«Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προασπιστεί σε όλα τα επίπεδα και με όλα τα μέσα που του έχει δώσει ο λαός τα κοινωνικά εκείνα στρώματα που εκπροσωπεί. Και στη Βουλή και εκτός Βουλής. Θα βρίσκεται εκεί που διακυβεύονται τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας» τονίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας στην εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών», για πρώτη φορά μετά τις εκλογές του Ιουλίου.

Στη συνέντευξή του, ο Α. Τσίπρας τοποθετείται αναλυτικά για τους δύο μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, την αντιπολιτευτική τακτική που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και για το σχέδιο μετασχηματισμού του κόμματός του.

Μιλώντας για τις «επιδόσεις» της ΝΔ στα εργασιακά σημείωσε, ότι «πρώτο μέλημα της κυβέρνησης ήταν να ικανοποιήσουν τα πάγια αιτήματα του ΣΕΒ και του ΔΝΤ για κατάργηση του αιτιολογημένου των απολύσεων με τροπολογίες τελευταίας στιγμής, ανοίγοντας τον δρόμο στην επαναφορά της εργασιακής ζούγκλας των μνημονίων».

«Οι μνημονιακές πολιτικές είναι τελικά το κρυφό πρόγραμμα της ΝΔ. Το 2012-15 το δικαιολόγησε με το Μνημόνιο, τώρα θέλει να το δικαιολογήσει με τα πλεονάσματα» ανάφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.

Σε ό,τι αφορά στη ΔΕΗ σημείωσε, ότι «ο αρμόδιος υπουργός, αντί να προασπίζεται την ΔΕΗ, το μόνο που κάνει εδώ και δύο μήνες είναι να προχωρά σε πρωτοφανείς αυξήσεις στα τιμολόγια για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και να πρωτοστατεί με καθημερινές δηλώσεις σε μια εξόφθαλμη επιχείρηση απαξίωσης μιας εισηγμένης εταιρίας, λειτουργώντας ως dealer συμφερόντων που θέλουν να αγοράσουν τα φιλέτα της έναντι πινακίου φακής».

Για την παραπομπή Πολάκη σε δίκη, ο Α. Τσίπρας τόνισε ότι αυτή έγινε «επειδή ξεσκέπασε τις αμαρτίες τους στο ΚΕΕΛΠΝΟ». «Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι ακραίοι που έχουν πάρει τα ηνία, θέλουν να ξεμπερδέψουν μια και καλή με την Αριστερά. Το έχουν ομολογήσει χωρίς περιστροφές και ο κ. Μητσοτάκης τους επιβράβευσε υπουργοποιώντας τους έναν προς έναν. Μόνο που αν επιβάλουν αυτή τη γραμμή με το κυνήγι μαγισσών, θα την πατήσουν άσχημα. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε έχει σκελετούς στα ντουλάπια του, ούτε έχει τίποτα να φοβηθεί».

Για τις πολιτικές εξελίξεις σημείωσε ότι «η πρωτοβουλία των κινήσεων για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ως γνωστόν ανήκει στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία και στον πρωθυπουργό» και εκτίμησε, πως, «ο κ. Μητσοτάκης, θυμηθείτε το, θα βρεθεί πιο σύντομα από ό,τι φαντάζεστε μπροστά στα αδιέξοδα και στις αντιφάσεις της πολιτικής του και θα σκεφτεί τις πρόωρες εκλογές ανεξάρτητα από το τι θα του ζητήσουμε εμείς».

Αναφορικά με τις εσωκομματικές διεργασίες και τις αλλαγές στο κόμμα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε, πως «Δεν μένουμε απλώς στην Αριστερά». «Δεν είμαστε ενοικιαστές της. Είμαστε, θέλουμε να είμαστε, και δεν πρόκειται να το διαπραγματευτούμε αυτό, το μεγάλο κόμμα της Αριστεράς στην εποχή μας».

Πρόσθεσε, πως «η προσπάθεια μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέχει σε face control. Έχουν θέση όλοι εκείνοι που κατανοούν ότι η μεγάλη προοδευτική παράταξη και μόνο αυτή μπορεί να δώσει την ενέργεια που χρειάζεται μια στρατηγική αλλαγής και κοινωνικής προόδου».

Ολόκληρη η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην «Εφημερίδα των Συντακτών»:

Συμπληρώνονται δύο μήνες από την εκλογική νίκη της Ν.Δ. και τη συγκρότηση αυτοδύναμης κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Από τα πρώτα δείγματα, μπορούν να προκύψουν ασφαλή συμπεράσματα ή είναι ακόμη νωρίς;

Δυστυχώς, τα πρώτα δείγματα γραφής είναι χειρότερα και από αυτά που περιμέναμε. Ο κ. Μητσοτάκης και η Ν.Δ. έχει εκλάβει το ποσοστό των εκλογών ως λευκή επιταγή, για να πάρουν ρεβάνς για 4,5 χρόνια μακριά από τα έδρανα της εξουσίας. Μέχρι στιγμής, το μόνο που κάνουν είναι να τρώνε από τα έτοιμα που βρήκαν και να σαρώνουν το κράτος σαν λάφυρο. Στην οικονομία επιχειρούν να καρπωθούν ως δήθεν επιτεύγματά τους τη μείωση του ΕΝΦΙΑ που εμείς ψηφίσαμε από τον Δεκέμβριο του 2018, τις 120 δόσεις που εμείς θεσμοθετήσαμε κόντρα στις πιέσεις των θεσμών. Στα εργασιακά, πρώτο μέλημα της κυβέρνησης ήταν να ικανοποιήσουν τα πάγια αιτήματα του ΣΕΒ και του ΔΝΤ για κατάργηση του αιτιολογημένου των απολύσεων με τροπολογίες τελευταίας στιγμής, ανοίγοντας τον δρόμο στην επαναφορά της εργασιακής ζούγκλας των μνημονίων.

Το σημαντικότερο όμως είναι η καθεστωτική, ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχει ο κ. Μητσοτάκης για την εξουσία. Οι μεθοδεύσεις για την αποπομπή της ηγεσίας της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ο σκανδαλώδης διορισμός του διοικητή της ΕΥΠ, ο διορισμός του διευθυντή του γραφείου του στην προεδρία της ΕΡΤ, το δήθεν επιτελικό κράτος που
συγκεντρώνει υπερεξουσίες ελέω θεού - μονάρχη στο πρωθυπουργικό γραφείο, δεν αποτελούν απλά παραπτώματα. Επιβεβαιώνουν, πέρα από το έλλειμμα αξιοπιστίας, το έλλειμμα δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη, συνιστούν θεσμική εκτροπή και προδιαγράφουν επιστροφή στα πιο σκοτεινά χρόνια του κράτους της Δεξιάς.

Βλέπουμε ότι επιμένετε στην κριτική σας στην κυβέρνηση για την ανάγκη να μειωθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα. Ωστόσο, εσείς δεν τα είχατε ψηφίσει αυτά;

Ο κ. Μητσοτάκης, που είχε συνυπογράψει στην κυβέρνηση Σαμαρά πλεονάσματα 4,5%, υποσχέθηκε προεκλογικά φοροελαφρύνσεις από τη μείωση των πλεονασμάτων που υποτίθεται ότι θα πετύχαινε άμεσα μετά την εκλογή του, δελεάζοντας τους εταίρους με σκληρές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Με δυο λόγια, στη στρατηγική του τα πλεονάσματα θα ήταν το τυρί στη φάκα των νέων μνημονιακών μεταρρυθμίσεων που θα έμπαιναν ως προϋπόθεση για τη μείωση των πλεονασμάτων. Με την πρωτοβουλία μας, όμως, τον περασμένο
Μάιο να δημιουργήσουμε έναν καταπιστευτικό λογαριασμό χρησιμοποιώντας 5,5 δισ. από τα περίπου 37 που καταφέραμε να συσσωρεύσουμε στα δημόσια ταμεία, ανακοινώσαμε μονομερώς και χωρίς να απαιτείται καμία διαπραγμάτευση με τους εταίρους, αφού δεν παραβιάζαμε καμία συμφωνία, τη μείωση των πλεονασμάτων από τον αμέσως επόμενο χρόνο, από 3,5% σε 2,5%. Με αυτόν τον τρόπο πήραμε το τυρί και αφήσαμε τη φάκα, αφού κανένα προαπαιτούμενο δεν θα έμπαινε ως όρος. Ο κ. Μητσοτάκης, όμως, μόλις εξελέγη αρνήθηκε την υλοποίηση του σχεδίου μας. Θέλει, λέει, τα 5,5 δισ. να τα δώσει στις τράπεζες. Και έτσι ξανάβαλε το τυρί στη φάκα, την οποία και μας παρουσιάζει με μεγάλη περηφάνια ως στόχο μεγαλεπήβολο από το 2021και μετά, προκειμένου να πάρουμε πίσω το τυρί που ήδη είχαμε στην κατοχή μας. Πρόκειται με δυο λόγια για μια κραυγαλέα υποχώρηση αλλά και για παροιμιώδη υποκρισία που αποδεικνύει ότι οι μνημονιακές πολιτικές είναι τελικά το κρυφό πρόγραμμα της Ν.Δ. Το 2012-15 το δικαιολόγησε με το Μνημόνιο, τώρα θέλει να το δικαιολογήσει με τα πλεονάσματα.

Σε ό,τι αφορά τη στάση σας ως αξιωματικής αντιπολίτευσης, μέχρι στιγμής έχετε επιλέξει ως πεδίο αντιπαράθεσης μόνο τη Βουλή. Στους δρόμους θα σας δούμε ή πλέον ο Αλέξης Τσίπρας «ωρίμασε»;

Γιατί, η ωριμότητα δεν συνάδει με τους αγώνες; Αγώνες δώσαμε τέσσερα χρόνια για να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια. Τους δώσαμε στις Βρυξέλλες, τους δώσαμε στα υπουργεία, τους δώσαμε στην καθημερινότητα. Με σωστά και λάθη. Με κέρδη και με υποχωρήσεις. Αλλά τους δώσαμε και βγήκαμε νικητές. Ή μήπως η ωριμότητα δεν συνάδει με τους κοινωνικούς αγώνες; Με τις διεκδικήσεις για ένα καλύτερο μέλλον για όλους αυτούς που δέκα χρόνια σήκωσαν μόνοι τους το βάρος της κρίσης για τις εγκληματικές επιλογές ενός πολιτικού συστήματος επί σαράντα έτη; Για τη νεολαία, τον συνταξιούχο, τον άνεργο, τον εργαζόμενο, τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, τον ελεύθερο επαγγελματία που πλέον μπορεί να ατενίζει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον, όσο και αν η σημερινή κυβέρνηση εργάζεται για την επιστροφή στα μαύρα χρόνια των μνημονίων. Η «ωριμότητα», στην οποία αναφέρεστε λοιπόν, δεν είναι έννοια αντίθετη αλλά συμπληρωματική για την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Για να απαντήσω με λίγα λόγια στο ερώτημά σας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προασπιστεί σε όλα τα επίπεδα και με όλα τα μέσα που του έχει δώσει ο λαός τα κοινωνικά εκείνα στρώματα που εκπροσωπεί. Και στη Βουλή και εκτός Βουλής. Θα βρίσκεται εκεί που διακυβεύονται τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Εχετε ήδη προκαλέσει την κυβέρνηση, αν τολμά να κάνει εξεταστική για τη Novartis. Η αρμόδια αρχή βάζει τις υποθέσεις των πολιτικών προσώπων στο αρχείο. Μήπως επενδύσατε πολλά σ’ αυτή την ιστορία;

Την έχω καλέσει και την ξανακαλώ. Για να μάθει το πανελλήνιο σε απευθείας μετάδοση τι ακριβώς έχει γίνει με το σκάνδαλο του φαρμάκου. Οσο για τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης δεν αντιλαμβάνομαι την κριτική. Εφτασε μια δικογραφία για πολιτικά πρόσωπα στη Βουλή. Τι έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση; Να τη θάψει, όπως έκαναν στο παρελθόν με δικογραφίες για υπουργούς της Ν.Δ.; Η κυβέρνηση λοιπόν ούτε επένδυσε ούτε επεδίωξε τίποτα. Έκανε ακριβώς αυτό που ορίζει ο νόμος και το Σύνταγμα. Εμπιστεύτηκε την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και της επέστρεψε τη δικογραφία για να κρίνει αυτή. Μάλλον δεν μπορεί να πει το ίδιο και η Ν.Δ., που το μόνο που έκανε είναι να απειλεί δικαστικούς λειτουργούς και να καταθέτει μηνύσεις. Ομως υπάρχει και ένα οξύμωρο. Πώς γίνεται από τη μία να είναι σκευωρία όταν προχωράει η έρευνα για κάποια πρόσωπα και να μην είναι σκευωρία για άλλα, όταν η υπόθεσή τους αρχειοθετείται; Α λα καρτ σκευωρία δεν γίνεται. Και σε κάθε περίπτωση, ας το έχουν στο μυαλό τους όσοι επιδιώκουν σήμερα να κουκουλώσουν και να κλείσουν την υπόθεση Novartis άρον άρον, επειδή κέρδισαν τις εκλογές. Η υπόθεση αυτή έχει τόσο βαθιές ρίζες που δεν κλείνει εύκολα. Θα τους απογοητεύσω, αλλά σύντομα θα κατανοήσουν ότι σαν Λερναία Υδρα θα τους κυνηγά για πολύ καιρό ακόμα.

Η κυβέρνηση αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για εξεταστική και για το πρώτο πεντάμηνο του 2015 και για τη ΔΕΗ. Έχετε λόγους να φοβάστε;

Τους προκαλώ να μας κάνουν αυτό το δώρο. Δεν μου προξενεί καμία εντύπωση ο ρεβανσισμός της Ν.Δ. Τον έχουμε ζήσει άλλωστε από τη θητεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία το ‘90-’93. Και είδαμε και πώς του γύρισε μπούμερανγκ. Στην Ηπειρο λοιπόν λέμε μια παροιμία: Ο λύκος τρίχα αλλάζει αλλά χούι δεν αλλάζει. Δείτε ποια ήταν η πρώτη κοινοβουλευτική πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης. Η παραπομπή Πολάκη σε δίκη επειδή ξεσκέπασε τις αμαρτίες τους στο ΚΕΕΛΠΝΟ. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι ακραίοι που έχουν πάρει τα ηνία, θέλουν να ξεμπερδέψουν μια και καλή με την Αριστερά. Το έχουν ομολογήσει χωρίς περιστροφές και ο κ. Μητσοτάκης τούς επιβράβευσε υπουργοποιώντας τους έναν προς έναν. Μόνο που αν επιβάλουν αυτή τη γραμμή με το κυνήγι μαγισσών, θα την πατήσουν άσχημα. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε έχει σκελετούς στα ντουλάπια του ούτε έχει τίποτα
να φοβηθεί.

Για τη ΔΕΗ τι λέτε;

Ο αρμόδιος υπουργός, αντί να προασπίζεται την Επιχείρηση, το μόνο που κάνει εδώ και δύο μήνες είναι να προχωρά σε πρωτοφανείς αυξήσεις στα τιμολόγια για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και να πρωτοστατεί με καθημερινές δηλώσεις σε μια εξόφθαλμη επιχείρηση απαξίωσης μιας εισηγμένης εταιρείας, λειτουργώντας ως dealer συμφερόντων που θέλουν να αγοράσουν τα φιλέτα της έναντι πινακίου φακής. Επομένως, δεν ξέρω αν είναι η Ν.Δ. αυτή που πρέπει να κάνει εξεταστική για τη ΔΕΗ ή αν κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια.

Την άνοιξη του 2020 ολοκληρώνεται η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα προτείνετε και πάλι τον Προκόπη Παυλόπουλο; Σε ποια περίπτωση θα συμφωνούσατε σε κοινό πρόσωπο με τη Ν.Δ.;

Η πρωτοβουλία των κινήσεων για την εκλογή ΠτΔ ως γνωστόν ανήκει στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία και στον πρωθυπουργό. Εγώ, ως γνωστόν, ως πρωθυπουργός επέλεξα να προτείνω για τη θέση αυτή έναν πολιτικό που ανήκει στη συντηρητική παράταξη και όχι στη δίκη μου, ως ένδειξη θεσμικής ευθύνης αλλά και κατανόησης ότι ο ΠτΔ πρέπει να είναι πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής και εκφραστής της ενότητας του έθνους. Και η επιλογή αυτή με δικαίωσε διότι ο Προκόπης Παυλόπουλος είναι ένας κατά γενική ομολογία καλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ο κ. Μητσοτάκης ζητούσε διαρκώς εκλογές από την επόμενη μέρα της ανάδειξής του στην αρχηγία της Ν.Δ. Εσείς πότε θα ζητήσετε πρόωρες;

Σίγουρα πάντως δεν θα ζητήσω εκλογές δύο μήνες μετά την απόφαση του ελληνικού λαού. Και εν τέλει καμία κυβέρνηση δεν αναγκάζεται να κάνει εκλογές επειδή το ζητάει η αντιπολίτευση. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Ο κ. Μητσοτάκης, θυμηθείτε το, θα βρεθεί πιο σύντομα από ό,τι φαντάζεστε μπροστά στα αδιέξοδα και στις αντιφάσεις της πολιτικής του και θα σκεφτεί τις πρόωρες εκλογές ανεξάρτητα από το τι θα του ζητήσουμε εμείς.

Σημαντικό κεφάλαιο της προσεχούς περιόδου είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ το σχέδιο διεύρυνσης και ανασυγκρότησης. Μετά τις τελευταίες συνεδριάσεις οι τόνοι έπεσαν, αλλά πολλοί εντός του κόμματος φαίνεται να μην πιστεύουν πραγματικά στο εγχείρημα. Μεταξύ ενός παραλυτικού συμβιβασμού και ενός ενδεχομένου όσοι διαφωνούν να μείνουν εκτός, τι διαλέγετε;

Ας ξεκαθαρίσω πρώτα πρώτα κάτι πολύ ουσιαστικό για την Αριστερά. Για μας το κόμμα δεν ήταν ποτέ απλώς εργαλείο ανάδειξης στην πολιτική εξουσία και διαχείρισής της.
Και σε καμιά περίπτωση μηχανισμός που αναπαράγει τον εαυτό του ή προορίζεται να ικανοποιεί προσωπικές φιλοδοξίες. Ηταν, και είναι ακόμα περισσότερο στις σημερινές συνθήκες, συλλογικό εργαλείο και μοχλός αλλαγών και ανατροπών, κινητήρας ριζικών μεταρρυθμίσεων στην κοινωνία και στο κράτος. Σ’ αυτή τη στρατηγική αντίληψη για το κόμμα πιστεύω ότι συμφωνούμε όλοι. Και γι’ αυτό ακριβώς οι διαφορετικές προσεγγίσεις για το τι να κάνουμε δεν οδηγούν ούτε σε παραλυτικό συμβιβασμό ούτε βέβαια σε αποχωρήσεις. Οδηγούν, και είμαστε πολύ έμπειροι πια για να το πετύχουμε αυτό χωρίς κλυδωνισμούς, σε προωθητικές συνθέσεις, που ξεκινούν πάντα από την κοινή μας άποψη για τον ρόλο του κόμματος.

Θολό παραμένει όμως το στίγμα που επιθυμείτε να δώσετε. Λέτε για ένα «πλατύ, μαζικό, λαϊκό, δημοκρατικό κόμμα». Αυτό σημαίνει ότι μένετε στην Αριστερά ή αξιοποιείτε και τα θετικά όμορων πολιτικών ρευμάτων, όπως η Σοσιαλδημοκρατία;

Δεν μένουμε απλώς στην Αριστερά. Δεν είμαστε ενοικιαστές της. Είμαστε, θέλουμε να είμαστε και δεν πρόκειται να το διαπραγματευτούμε αυτό, το μεγάλο κόμμα της Αριστεράς στην εποχή μας. Ποια μορφή όμως θα πάρουμε σήμερα; Με ποιον τρόπο και σε ποια κατεύθυνση θα αντιστοιχίσουμε, για να παραφράσω λίγο τον Μαρξ, τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνικής προόδου, τη δύναμη εκατομμυρίων Ελλήνων που μας εμπιστεύτηκαν την ψήφο τους, με τις παραγωγικές σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία; Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα, που πρέπει να το κερδίσουμε όχι μόνο για μας, όχι μόνο για την Αριστερά, αλλά για την κοινωνία και τη χώρα. Και φυσικά, μια τέτοια προσπάθεια δεν αντέχει σε face control. Εχουν θέση σ’ αυτήν όλοι εκείνοι που κατανοούν ότι η μεγάλη προοδευτική παράταξη και μόνο αυτή μπορεί να δώσει την ενέργεια που χρειάζεται μια στρατηγική αλλαγής και κοινωνικής προόδου.

Αρα;

Αρα, αν θέλουμε να μιλάμε με όρους ρεαλισμού, αλλά και ειλικρίνειας, αυτό που απαιτούν οι συνθήκες είναι μια οργανωτική, κομματική, και γι’ αυτό βαθιά πολιτική, ηθική και ιδεολογική, όχι ανασυγκρότηση απλά, αλλά επανάσταση. Χρειαζόμαστε μια μεγάλη τομή, μέσα όμως στη συνέχεια της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν πάντα ένα κόμμα σε κίνηση και σε αλληλεπίδραση με τις εξελίξεις. Εναν μετασχηματισμό οργανωτικό που θα αναβαθμίσει τη δράση, τη λειτουργία και την επαφή μας με τα λαϊκά στρώματα που μας παρακολουθούν και μας υποστηρίζουν. Και σε αυτή την πορεία είναι καθοριστική η συνάντηση με τα στελέχη και τον κόσμο της Προοδευτικής Συμμαχίας, όπως καθοριστικά είναι και η αποφασιστικότητα και το θάρρος των σημερινών κομματικών επιτελείων και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των μικρότερων σχημάτων, ώστε να προχωρήσουμε μπροστά σε αλλαγές που θα γεννήσουν το καινούργιο.

Το σενάριο για την απευθείας εκλογή αρχηγού υπάρχει ή όχι στο τραπέζι;

Αυτό που υπάρχει στο τραπέζι είναι ο προβληματισμός, η αγωνία, αν θέλετε, για το μοντέλο δημοκρατικής λειτουργίας που πρέπει να έχει ένα κόμμα σύγχρονο, μαζικό, αποτελεσματικό, ριζωμένο σε κάθε γωνία της ελληνικής κοινωνίας, σε κάθε πεδίο αντιπαράθεσης με τη συντήρηση, σε κάθε κοινωνικό στρώμα που έχει συμφέρον από την αλλαγή και την πρόοδο. Ενα κόμμα με ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες, στο οποίο εγγύηση ενότητας θα αποτελούν τα ίδια τα μέλη του και εγγύηση πολιτικής υγείας το οξυγόνο που μόνο οι λαϊκές δυνάμεις στις γραμμές του είναι σε θέση να παράγουν. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Παρακολουθούμε και μελετάμε λοιπόν τις διεθνείς εξελίξεις, το μοντέλο οργάνωσης κινημάτων και κομμάτων του προοδευτικού τόξου διεθνώς, αλλά έχουμε και την αρνητική εμπειρία εγχώριων εγχειρημάτων που καλό είναι να αποφύγουμε.

Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος;

Εχω ήδη διατυπώσει τις σκέψεις μου στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και έχουν γίνει δεκτές. Δεν μπορούμε σήμερα να μιλάμε για τον μετασχηματισμό, χωρίς να λάβουμε υπόψη τις συνθήκες που μας έχουν δοθεί. Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, οι νέες τεχνολογίες έχουν δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο καθημερινότητας για όλους μας, με βασικό του χαρακτηριστικό τον μεγάλο όγκο πληροφοριών και τη μεγάλη ταχύτητα διάδοσής τους. Εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα, παρά το ότι η χώρα μας είναι πίσω σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης στον τομέα αυτό, ενημερώνονται, επικοινωνούν, ανταλλάσσουν απόψεις, αποφασίζουν και πραγματοποιούν συλλογικές δράσεις μέσω του διαδικτύου.

Είναι φανερό ότι σ’ αυτή τη θάλασσα επικοινωνίας, σ’ αυτό το πέλαγος των δικτύων, θα πρέπει, είμαστε υποχρεωμένοι, να πλεύσουμε. Αξιοποιώντας την πείρα άλλων προοδευτικών κομμάτων και κινημάτων, να προχωρήσουμε στην ίδρυση μιας διαδικτυακής κομματικής συλλογικότητας, ενός κομματικού δικτύου που θα καλύπτει όλη τη χώρα και όλους τους χώρους. Μιας κομματικής πλατφόρμας που θα δίνει στα μέλη μας τη δυνατότητα να ενημερώνονται, να επικοινωνούν, να εκφράζουν τη γνώμη τους δημόσια, να συμμετέχουν σε κομματικές δράσεις, να απολαμβάνουν υπηρεσίες μόρφωσης και πολιτικής, αλλά και στη διαμόρφωσή της.

Αυτό εννοείτε όταν μιλάτε για e-syriza;

Ακριβώς. Ενας πλατύς, δυναμικός, διαδραστικός, πολύχρωμος e-syriza, με χιλιάδες και εκατοντάδες χιλιάδες μέλη, με τη δημοκρατία του διαδικτύου όπλο του, πλάι,
σε πολιτική αρμονία και ιδεολογική-οργανωτική ώσμωση με τον «κλασικό», ανανεωμένο ΣΥΡΙΖΑ, είναι, πρέπει να είναι και μπορεί να γίνει η μεγάλη ευκαιρία για όλους μας.

Στον δρόμο προς το συνέδριο, νέο προσκλητήριο συνεργασίας προς το Κίνημα Αλλαγής και τη Φώφη Γεννηματά θα απευθύνετε;

Δεν πρόκειται να ρίξω άσφαιρα για επικοινωνιακούς λόγους. Ξέρετε τις απόψεις του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Θα μείνω σ’ αυτό: Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, θα πάρουμε όποια ενωτική πρωτοβουλία περνάει από το χέρι μας, για να ενισχυθεί αποφασιστικά η προοδευτική παράταξη και να επανέλθει, με όλη της την ευρύτητα, σε ρόλο πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Οσοι κατανοούν τις ανάγκες της συγκυρίας, το κατανοούν αυτό. Και στην κοινή προσπάθεια, ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, ανανεωμένος και ριζωμένος στην κοινωνία, φιλοδοξεί να είναι όχι μια δύναμη που θα διεκδικεί το πολιτικό μονοπώλιο, αλλά μια δύναμη συνθέσεων και κοινής δράσης.

Γυρίζοντας στο παρελθόν, ποιο θεωρείτε ότι ήταν το μεγαλύτερο έλλειμμα της κυβέρνησής σας; Τι θα κάνατε διαφορετικά; Μήπως υποτιμήσατε τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Κοιτάξτε. Δεν υποτιμήσαμε κανέναν, πολύ περισσότερο τον κ. Μητσοτάκη και το θηριώδες σύστημα εξουσίας, χρήματος και διαπλοκής που τον στήριζε και τον στηρίζει. Δώσαμε μια μάχη μέσα κι έξω από τη χώρα, για να την απαλλάξουμε από τον ζυγό των μνημονίων. Τα καταφέραμε, αλλά ήταν αναπόφευκτο, όταν εφαρμόζαμε μια πολιτική σε μεγάλο βαθμό ξένη στη δική μας πολιτική, να υποστούμε φθορά. Δεν γίνεται για πρώτη φορά στην Ιστορία. Από κει και πέρα, προφανώς υπάρχουν πολλά συμπεράσματα, θετικά αλλά και αρνητικά, που πρέπει να βγουν από την κυβερνητική μας θητεία. Με ψυχραιμία και συλλογικά θα καταλήξουμε σ’ αυτά. Αυτό που τώρα προέχει είναι να κοιτάμε το σήμερα και το αύριο, γιατί, όπως έχει αποδειχτεί, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήρθε για να γυρίσει τη χώρα δεκαετίες πίσω. Υπάρχουν ήδη σοβαρότατα ζητήματα δημοκρατίας, θεσμικών και συνταγματικών παρεκτροπών, αντιδραστικών και αντεργατικών ρυθμίσεων, ακόμα και επιπόλαιης και γι’ αυτό καταστροφικής διαχείρισης, που δεν επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό σε κανέναν δημοκρατικό πολίτη.

Με αρνητικά σχόλια υποδέχθηκαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα όσα δήλωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του κατά τα εγκαίνια της 84ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για «νεοφιλελεύθερο όραμα του κ. Μητσοτάκη», τονίζοντας ότι «η Ελλάδα που σχεδιάζει η Ν.Δ. είναι μια χώρα δίχως κανόνες που η θέληση των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων είναι ο νόμος του κράτους».

Υπογράμμισε επίσης ότι ο πρωθυπουργός «επιβεβαίωσε τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι "τρώει από τα έτοιμα"».

Το Κίνημα Αλλαγής, στη σχετική ανακοίνωσή του, εστίασε στο θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων και στα εργασιακά.

Πιο συγκεκριμένα, το ΚΙΝ.ΑΛΛ. σχολίασε ότι ο κ. Μητσοτάκης «άφησε στην κ. Λαγκάρντ τη διαπραγμάτευση για τη μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Πρωτοφανής παραδοχή αδυναμίας, από μια Κυβέρνηση που απαράδεκτα αντιλαμβάνεται ως επαιτεία, τις δίκαιες διεκδικήσεις της χώρας».

Συμπλήρωσε επίσης ότι στο ζήτημα των εργασιακών, ο πρωθυπουργός «αρχίζει να υλοποιεί τις δεσμεύσεις του στον ΣΕΒ για την υποπροστασία των εργαζομένων, με πρώτο βήμα τις κλαδικές συμβάσεις».

Από την πλευρά της η Ελληνική Λύση έκανε λόγο για ανεπαρκές κυβερνητικό σχέδιο και υποστήριξε ότι ο κ. Μητσοτάκης «συνεχίζει ακάθεκτος το ξεπούλημα των Ελληνικών επιχειρήσεων».

«Η ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη από την πρωτεύουσα της Μακεδονίας, απέδειξε εκτός των άλλων ότι δεν τον ενδιαφέρει να ακυρώσει την προδοτική συμφωνία για την Μακεδονία και δεν έχει σχέδιο, ώστε να σταματήσει τους Λαθροεισβολείς!», σημείωσε η Ελληνική Λύση και συμπλήρωσε:

«Όσο για την οικονομία συνεχίζει ακάθεκτος το ξεπούλημα των Ελληνικών επιχειρήσεων (ΔΕΠΑ- ΕΛΠΕ - ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ) και το "βαφτίζει" επενδύσεις! Επίσης επανέλαβε τη μείωση του φορολογικού συντελεστή που είναι μεν προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά όχι αρκετή! Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό! Προβλέψιμος, με ανεπαρκές κυβερνητικό σχέδιο! Σε άλλη μία ΔΕΘ , άλλος ένας Πρωθυπουργός, λέει μία από τα ίδια... δηλαδή... ψέματα».

Όσο για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργό Ευκλείδη Τσακαλώτο, αναφέρθηκε στο ζήτημα των πλεονασμάτων, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «οι καλένδες αποκτούν νέο νόημα».



πηγή ΕΦ.ΣΥΝ.

Δυναμικό «παρών» έδωσαν τα συνδικάτα και οι πολιτικές συλλογικότητες στις συγκεντρώσεις και τις πορείες που πραγματοποιήθηκαν στην Θεσσαλονίκη, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Δεν έλειψε η ένταση, με τους διαδηλωτές να επιχειρούν να σπάσουν τα αστυνομικά φράγματα, ενώ, επανεμφανίσθηκαν και τα άτομα με τις κουκούλες, τα μαντήλια και τα σακίδια δίπλα και σε συνομιλία με τα ΜΑΤ. 

Η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ πραγματοποιήθηκε στο άγαλμα του Βενιζέλου, παρουσία της συνδικαλιστικής ηγεσίας τους, με τη συμμετοχή σωματείων από διάφορους κλάδους και χώρους δουλειάς, συνταξιούχους, ανέργους, κ.α.

 

Ξεχωριστή πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Αριστοτέλους, παρουσία του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, βουλευτών του ΚΚΕ, συνδικαλιστών, κ.α.

Προσυγκέντρωση οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, συλλογικοτήτων, κινήσεων πραγματοποιήθηκε στην Καμάρα και κινήθηκε προς το κέντρο,

Ισχυρή αστυνομική δύναμη είχε αναπτυχθεί και γύρω από τα κτήρια του ΑΠΘ, όπου κλούβες της Αστυνομίας σχημάτισαν φράγμα στις οδούς Εθνικής Αμύνης, Αγίου Δημητρίου, Εγνατία και Μελενίκου προκειμένου να αποτρέπουν την είσοδο διαδηλωτών στους χώρους του πανεπιστημίου, μετά την ολοκλήρωση της πορείας. Ταυτόχρονα ελικόπτερο της ΕΛ.ΑΣ. επιτηρούσε από αέρος την ευρύτερη περιοχή γύρω από το Βελλίδειο.

Τελικά, η πορεία κατέληξε στην Καμάρα και οι διαδηλωτές διαλύθηκαν, ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις παρέμειναν μέχρι αργά το βράδυ γύρω από τις εγκαταστάσεις της ΔΕΘ και το ΑΠΘ για το αποτρέψουν κάθε ενδεχόμενο επεισοδίων. 

 

Στο μεταξύ, η πορεία του ΠΑΜΕ ολοκληρώθηκε στο άγαλμα του Βενιζέλου, όπου με διαφορά μισής ώρας κατέληξε και η πορεία των δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, οργανώσεων και κινήσεων, που λίγο νωρίτερα είχε επιχειρήσει ανεπιτυχώς να σπάσει τον κλοιό της Αστυνομίας στο Βελλίδειο.

Η πορεία της ΓΣΕΕ και του ΕΚΘ ολοκληρώθηκε μπροστά στη ΧΑΝΘ.

To «παρών» έδωσαν και εργολαβικοί εργαζόμενοι, σωματεία των οποίων πραγματοποίησαν πρόσφατα συγκέντρωση και στο υπουργείο Εργασίας διαμαρτυρόμενα για την κατάργηση της διάταξης για την αιτιολογημένη απόλυση και του νόμου για τη συνευθύνη εργολάβου και αναθέτοντος ένα έργο.

 

 

 

 

 

http://im2.7job.gr/sites/default/files/imageNotFoundVideoPlayerLandscape.jpg");">

 

 

 

 

 

Δυναμική οργάνωση της εργατικής, λαϊκής, πάλης, διεύρυνση της λαϊκής συμμαχίας και αλλαγή των συσχετισμών χρειάζεται, για να μην περάσουν οι αντεργατικοί, αντισυνδικαλιστικοί νόμοι και να καταργηθούν οι παλιοί που γονατίζουν τον λαό, δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ.

Διαδηλωτές εναντίον αστυνομικού φράχτη

Τον φράχτη που έχει στηθεί με κάγκελα στο ύψος της οδού Μ. Ανδρόνικου, κοντά στο Συνεδριακό Κέντρο Ιωάννης Βελλίδης επιχείρησαν να σπάσουν διαδηλωτές που, σύμφωνα με το thestival.gr,συμμετείχαν στο μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων αριστερών οργανώσεων.

Οι συμμετέχοντες στην πορεία κινήθηκαν προς τον φράχτη και προσπάθησαν να περάσουν από το σημείο, χωρίς, ωστόσο, να τα καταφέρουν.

Προς στιγμήν, επικράτησε ένταση, ωστόσο, τελικά οι διαδηλωτές συνέχισαν την πορεία τους προς την οδό Εγνατία.

 

 

 

 

 

Αντίθετα, η πορεία του ΠΑΜΕ κατάφερε να σπάσει τον αστυνομικό κλοιό μπροστά από την έκθεση και οι διαδηλωτές να συνεχίζουν  την πορεία τους μπροστά από αυτήν.

Παράλληλα οι διαδηλωτές κατήγγειλαν τα πρωτοφανή μέτρα της αστυνομίας, η οποία έχει μετατρέψει όλο το κέντρο της πόλης σε φρούριο.

 



πηγή tvxs

Ολοκληρώθηκε η ανταλλαγή Ουκρανών και Ρώσων κρατουμένων στο πλαίσιο της σχετικής συμφωνίας των δύο χωρών, στο φόντο του συνεχιζόμενου ουκρανικού εμφυλίου στο Ντονμπάς και την ρωσο-ουκρανική αντιπαράθεση για την Κριμαία, από το 2014, όταω η στρατηγικής σημασίας χερσόνησος ενώθηκε με την Ρωσία.

Το κυβερνητικό αεροσκάφος που μετέφερε τους Ρώσους πρώην κρατουμένους προσγειώθηκε στην Μόσχα.

«Η ταυτόχρονη απελευθέρωση των κρατουμένων που συμφωνήθηκε από το Κίεβο και την Μόσχα είναι το αποτέλεσμα πολιτικής θέλησης και σκληρής δουλειάς, η οποία θα πρέπει να συνεχιστεί και στο μέλλον», τόνισε η εκπρόσωπος της Ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα.

«Παρά τις διάφορες δυσκολίες και τις προκλήσεις που παρουσιάστηκαν καθ 'όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, η απελευθέρωση είναι πλέον γεγονός. Αυτό αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα. Είναι απαραίτητο να διατηρηθεί αυτή η στάση απέναντι στην επίλυση προβλημάτων. Η πολιτική βούληση και η σκληρή δουλειά ανταμείφθηκαν», έγραψε η Ζαχάροβα στο Facebook.

Σημειώνεται ότι τη Δευτέρα, ο Ρώσος δημοσιογράφος Κιρίλ Βισίνσκι θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στη Μόσχα.

Ανάμεσα στους Ουκρανούς που απελευθερώνονται είναι και ο σκηνοθέτης Όλεγκ Σεντσόφ, η φυλάκιση του οποίου στη Ρωσία είχε προκαλέσει διεθνή εκστρατεία για την απελευθέρωσή του.

Ο Βολοντίμιρ Τσεμάχ, ένας πρώην στρατιωτικός ηγέτης των πολιτοφυλακών του Ντονμπάς που μάχονται εναντίον του Κιέβου, περιλαμβάνεται επίσης στην ανταλλαγή.

Οι Ουκρανοί κρατούμενοι που ανταλλάχθηκαν είναι συνολικά 35, από τους οποίους 22 είναι ναύτες και δύο είναι πράκτορες των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών SBU, που συνελήφθησαν πέρυσι από τη Ρωσία.

Μεταξύ των άλλων Ουκρανών που απελευθερώθηκαν, είναι: ο 21χρονος μπλόγκερ Πάβλο Γκριμπ, ο ανταποκριτής στο Παρίσι του ουκρανικού πρακτορείου ειδήσεων Ukrinform Ρομάν Σουτσένκο, ο καθηγητής Ιστορίας Στάνισλαβ Κλιχ καθώς και ο Μίκολα Καρπιούκ, μέλος δύο υπερεθνικιστικών κινημάτων.



πηγή sputniknews, tvxs